اگر راکت های فضایی شفاف بودند [تماشا کنید]

تصور کنید راکت‌های فضایی شفاف بودند و می‌توانستید تانکرهای سوخت، زمان جدا شدن بوسترها و نرخ کم شدن سوخت را ببینید. انیمیشن جالبی منتشر شده که دقیقاً همین موارد را نشان می‌دهد.

انیمیشن زیر چهار راکت فضایی شامل راکت افسانه‌ای سترن V، شاتل فضایی، فالکن هوی و SLS را پس از بلند شدن از روی زمین نشان داده و نرخ کم شدن سوخت و جدا شدن بوسترها را به تصویر می‌کشد:

در این ویدیو هر رنگ نشانگر نوع خاصی از سوخت است. برای مثال رنگ قرمز نشانگر سوختی به نام RP-1 است که نوع پالایش شده نفت سفید یا همان کروزن بوده و خصوصیاتی شبیه سوخت هواپیماهای جت دارد. هیدروژن مایع (LH2) با رنگ زرد نمایش داده شده که یکی از رایج‌ترین سوخت‌های مصرفی توسط ناسا است. جالب اینکه هیدروژن مایع همانند خنک کننده عمل کرده و پیش از اکسیده شدن نازل موتور را خنک می‌کند. رنگ آبی نماینده اکسیژن مایع (LOX) است که اغلب از آن به عنوان اکسیدکننده هیدروژن مایع در موتور راکت‌های فضایی استفاده می شود.

راکت غول پیکر ناسا به نام «سامانه پرتاب فضایی» یا SLS که از سال ۲۰۱۱ تاکنون در دست ساخت است، با ترکیب هیدروژن مایع و اکسیژن مایع قادر به تولید انرژی خواهد بود. این راکت به خاطر چگالی بسیار کم هیدروژن مایع به دو بوستر با سوخت جامد مجهز شده که در دو طرف آن نصب می‌شوند.

مرحله اول راکت فالکون هوی اسپیس اکس و همچنین سترن V از نسخه پالایش شده کروزن (رنگ قرمز) استفاده می‌کند و دقایقی پس از پرواز از راکت جدا می‌شود. جالب است بدانید سوزاندن کروزن به خاطر تولید مقادیر بالایی دی اکسید کربن تأثیر منفی قابل توجهی بر محیط زیست می‌گذارد.